کد مطلب:23513 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چگونه مي توان در ميان ما دانشجويان دوستان حقيقي را انتخاب نمود؟

دوستي نمودن و انتخاب دوست شرائطي دارد كه اگر آن شرايط رعايت گردد دوستان حقيقي از دوست ناباب و غيرحقيقي بازشناخته مي شوند لذا به شرايط دوست و راههاي تشخيص دوست حقيقي در كنار يكديگر مي پردازيم: دوست خوب آن است كه: ديدن او ياد خداوند را در دل شما زنده سازد. عمل و كردارش شما را به سوي اعمال نيك و خير دعوت كند. سخن گفتنش به علم و دانش شما بيافزايد. رعايت تقوي و زهدورزي او شما را از كارهاي بد و زشت باز دارد. شيوه زندگي اش به شما آئين زندگي بيآموزد. به هنگام بي نيازي و فقر و در حالت برتري و فرودستي شما را ترك نكند امام باقر(ع) مي فرمايند بدترين دوستان شما افرادي هستند كه بهنگام بي نيازيت دوستي تو و تو را حفظ كند ولي در وقت نياز و تنگدستي رها سازد. گويند كه دوست را بهنگام سفر و عصبانيت بايد آزمود كه آيا در سفر خواسته خود را دنبال مي كند يا خدمت به دوستان را و در وقت عصبانيت زبان به بدگويي و ناسزاگويت مي گشايد يا نه آنگاه بايد او را امتحان نمود و سپس... ميزان پايبندي دوست به ارزشهاي الهي و انساني معيار دوستي است لذا انساني كه به آئين اسلام (همانند نماز، روزه و طهارت ديده و دل و...) و مقررات انساني (همانند وفاي به عهد، گذشت، ايثار، گشاده روئي و گشاده دستي و...) پايبند نيست سزاوار دوستي نمي باشد و او را رندي ناجوانمرد بيشتر نمي توان ناميد. از ديگر معيارهاي دوست خوب آن است كه حتي بهنگام حاضر نبودن دوست از او دفاع كند يعني به ديگران اجازه ندهد بهنگام نبودش در حقش بي حرمتي نمايند و آبرو و حيثيت او را پايمال كنند و يا به مال و ثروت و... او خيانت نمايند. اميدواريم با بكارگيري معيارهاي فوق دوستي سزاوار و شايسته برگزيده و آنگاه كه او را دوستي حقيقي يافتيد دوستي با او را لحظه اي فراموش نكنيد چه دوست خوب پيدا كردن سخت است و سخت تر از آن نگهداشتن دوست و پاي فشردن بر دوستي قبلي است. پر واضح است كه تخلّف دوست از آئين دوستي و سبك مهرورزي موجب تخلّف شما نيست و نمي شود تا به تلافي روي آوريد چه در همه حال دوستي نمودن خوب است ولي هر شخصي را دوست برگزيدن سزا نيست.